وقال علیه السلام:يَابْنَ آدَمَ، الرِّزْقُ رِزْقَانِ: رِزْقٌ تَطْلُبُهُ، وَ رِزْقٌ يَطْلُبُکَ، فَإِنْ لَمْ تَأْتِهِ أَتَاکَ. فَلاَ تَحْمِلْ هَمَّ سَنَتِکَ عَلَى هَمِّ يَوْمِکَ! كَفَاکَ كُلُّ يَوْمٍ عَلَى مَا فِيهِ؛ فَإِنْ تَكُنِ السَّنَةُ مِنْ عُمُرِکَ فَإِنَّ اللّهَ تَعَالَى سَيُؤْتِيکَ فِي كُلِّ غَدٍ جَدِيدٍ مَا قَسَمَ لَکَ؛ وَ إِنْ لَمْ تَكُنِ السَّنَةُ مِنْ عُمُرِکَ فَمَا تَصْنَعُ بِالْهَمِّ فِيَما لَيْسَ لَکَ؛ وَ لَنْ يَسْبِقَکَ إِلَى رِزْقِکَ طَالِبٌ وَلَنْ يَغْلِبَکَ عَلَيْهِ غَالِبٌ، وَلَنْ يُبْطِىءَ عَنْکَ مَا قَدْ قُدِّرَ لَکَ.

«روزى دو نوع است: یکى آن روزیى که تو در پى آنى و دیگر آن روزیى که آن در پى توست و اگر تو به سوى او نروى او به سوى تو خواهد آمد. بنا بر این غم‏ یک ساله‏ات را بر غم یک روزه‏ات میفزا که هر روزى براى تو روزى همان روز بس است، پس اگر سالى از عمر تو باشد، خداوند متعال در هر فردایى که مى ‏آید روزى آن را به تو مى ‏رساند، آن مقدار که نصیب تو کرده است، و اگر آن سال از عمر تو نباشد، از چه رو غم چیزى را بخورى که مربوط به تو نیست، و هرگز کسى جلوتر از تو به روزى تو نمى‏رسد، و کسى قبل از تو بر آن دست نمى‏یابد، و هرگز آنچه براى تو مقدّر شده دیر نخواهد رسید.»

کسی که با جدیت در صدد دستیابی به چیزی باشد همه آن یا بخشی از آن را بدست خواهد آورد.

جامی:

جامیا بر در طلب، بنشین
کاخر این در، ترا گشاده، شود

فرخی:
شنیدم که جوینده یابنده باشد
به معنی درست آمد این لفظ، باری

برگرفته از کتاب شرح و تفسیر نهج البلاغه ترجمه محمد دشتی