زینب

این بزرگوار را برخی دختر امام جواد(ع) دانسته اند. او بعد از وفات حضرت معصومه(س) به قم آمد و گنبدی برمزارش ساخت. از احوالات و زندگی دختر بزرگوار امام جواد اطلاعی چندان در دست نیست. علامه حسن بن مطهر حلی در «المستجاد» و علامه طبرسی در «تاج الموالید» موقع شمردن دختران امام جواد(ع) نامی از وی به میان نیاورده اند. اما حسن قمی در تاریخ قم که قدیمی ترین کتاب در باره قم می باشد به ورود، ساختن گنبد، وفات و دفن وی اشاره نموده است.

ام محمد

در تاریخ قم از وی به عنوان دختر امام جواد نام برده شده است مرحوم سید محسن امین در کتاب شریف اعیان الشیعه، در ترجمه اسحاق بن جعفر بن محمد(ع)، حکایتی از وی نقل کرده که کمال فضل و دانش او را نمایان می سازد بنا بر نقل حسن قمی وی در حرم مطهر فاطمه معصومه(س) دفن شده است.

میمونة

حسن قمی از میمونه و دو خواهر دیگرش (زینب و ام محمد) به عنوان دختران امام جواد(ع) نام برده است. و از آنجایی که چنین نامهایی در میان دختران امام جواد وجود ندارد سخن وی تضعیف می شود.

حادثه ای که در سالهای نه چندان دور اتفاق افتاد وجود قبر وی در حرم مطهر را مسلم ساخت از مرحوم آیت الله حاج آقا حسین مجتهد (جد پدری حرم پناهی ها و جد مادری اشراقی ها که آرامگاهش به صورت مرتفع در صحن نو مقابل قبر مرحوم آیت الله شهید شیخ فضل الله نوری بوده است) چنین نقل می شود که هنگام فرش کردن حرم مطهر حضرت فاطمه معصومه(س) با سنگهای مرمر ناگاه روزنه ای به سرداب (در قسمت پایین ضریح حضرت) پیدا شد; دو بانوی صالحه داخل شده متوجه شدند که قبر مطهر حضرت معصومه(س) آنجا نیست، بلکه آن سرداب در پایین حرم مطهر واقع شده، در آن محوطه سه پیکر مطهر و تازه دیدند که گویی همان روز روح از بدنشان خارج شده بود. چنین احتمال داده می شود که یکی از آنان میمونه و دو نفر دیگر که سیاه چهره بوده اند دو تن از کنیزان وی باشند. [3]

[1] سیره معصومان، ج 5، ص 217.
[2] بانوان عالمه و آثار آنها، ص 31
[3] پروانگان حریم معصومه(س)

صفحات: 1· 2