اَینَ المُضطَر الّذَی یَجابُ اذا دَعی؟
گاهی مضطر می شوی و تنها
کنار تمام بی خیالی ها و بی قیدی هایت
کنار تمام نامردی ها و فراموش کاری هایت
بدان
کسی هست که مرد است
تو را فراموش نمی کند
هر چقدر که بخواهی هوایت را دارد
فقط بگو
یا صاحب الزمان اغثنی
یا صاحب الزمان ادرکنی
یا صاحب الزمان ارشدنی
همیشه یادت هست
گاهی یادش کن
که ظهور با یادها
و آمادگی ها نزدیک می شود
بهترین ذکر خدا ، تسبیح و تنریه است
یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اذْکرُوا اللَّهَ ذِکراً کثِیراً * وَ سَبِّحُوهُ بُکرَةً وَ أَصِیلًا
ای کسانی که ایمان آورده اید! خدا را بسیار یاد کنید و او را در هر صبح و شام تسبیح نمایید (و به پاکی بستایید).1
پیامها
1- خطاب زیبا و محرمانه، وسیلۀجذب مردم و زمینۀپذیرش آنان است.
2- یاد خداوند، زمانی در انسان مؤثّر است که مستمرّ و بسیار باشد.
3- بهترین ذکر خدا، تسبیح و تنزیه اوست.
4- آغاز و پایان روز را با تسبیح و یاد خدا بگذرانیم.2
1. سوره احزاب ، آیه 42-41
2. تفسیر نور؛ ج 7؛ ص377
مقررات خانه ما
او کودک است و رفتارش فقط تابع احساس است و فارغ از محدودیت ها و عواقب رفتارهایش کاری را انجام می دهد که دلش می خواهد.
ابزارهای تربیتی مختلف مانند:
- قصه و بازی،
- تشویق صحیح و بجا،
- الگو پذیری
- و حتی گفتگوی مستقیم می تواند رفتارهای غلط کودکان را اصلاح نماید.
در کنار این روشها لازم است مقررات و محدودیت هایی را هم برای کودکان قرار دهیم و آنها را ملزم به رعایت آنها کنیم تا کم کم با راه و رسم زندگی آشنایی پیدا کنند. داشتن فرزندانی قانونمند، آرام، بااعتماد به نفس و دانا نتیجه وضع و اجرای صحیح همین قوانین است:
1- قانون و مقرراتِ زیاد، دست و پا گیر است و کودک را کلافه می کند و مانع رشد شخصیت و خلاقیت او می شود. او باید کنجکاوی کند، تجربه کند و بیاموزد. باید طعم شیرین استقلال را بچشد. محدودیتهای ما نباید با زمینه های رشد شخصیت که خداوند در وجود کودک قرار داده است در تضاد باشد.
2- مقرراتی که بچه ها را ملزم به رعایت آن می کنیم باید حساب شده، محدود،اما محکم باشد. گریه و زاری کردن و پا به زمین کوبیدن بچه نباید قانون خانه را از جایش تکان دهد.
3- هم قانون و هم مجازات باید دقیق و شفاف بیان شود. بهترین نوع مجازات هم این است که او را از چیزهایی که خیلی دوست دارد موقتاً محروم کنیم. پس اگر فرزند شما با گفتگو و دیگر روشها، زیر بار مسواک زدن نمی رود خیلی روشن و قاطع به او بگویید اگر مسواک نزند فردا از شکلات و شیرینی خبری نیست.
4- مجازات باید همزمان با تکلیف کردن کودک بیان شود. در این صورت کودک خودش را مقصر محرومیت هایش می بیند و رابطه اش با والدین خدشه دار نمی شود.
5- قانون باید با سن و سال و توانایی های کودک متناسب باشد. مجازات هم نباید ترسناک، خشن یا ناممکن باشد. مثلاً مادر نباید بگوید “اگر اسباب بازی هایت رو جمع نکنی دیگر با تو حرف نمی زنم” چون این کار ممکن نیست. همچنین مجازات نباید امنیت عاطفی کودک را تهدید کند.
6- والدین باید در وضع و اجرای قانون کاملاً هماهنگ و همکار باشند
7- خوب است رفتار مثبت کودک را تشویق کنیم. پس او را ببوسید و از او تشکر کنید.1
1. سید مهدی خدایی ، رسانه آموزشی نمره بهتر
آي بُتِ لايك! بداد گيجي ام برس!
از این مطلب خوشم اومد با اجازتون ، با ذکر منبع در وبلاگ مون درج می کنم :
برداشت١:
تلويزيونو روشن مي كنم:
كارشناس مذهبي برنامه تلویزیونی تعريف مي كرد:
سائلي نزدامام حسين (ع) اومد و طلب كمك كرد، حضرت باهاش رو در رو نشد و مبلغ قابل توجهي رو از شكاف درخونه به سائل داد تا مبادا شرمنده شه!
برداشت٢:
اكسپلورر اينستارو بالا پايين مي كنم، صد بار با يه عكس و فيلم مواجه مي شم:
يكي برا جذب لايك و فالوور!
يكي برا بولدشدن!
يكي برا خنده!
يه رسانه دنبال تسويه حساباي سياسي وسازماني!
يكي ام با ژست عدالت طلبي و مردم گرايي!
دارن يه پديده رو به شكلا و كپشناي مختلف به اشتراك ميذارن!
پديده اي كه؛
يه بار به هيبتِ درس جواب دادنِ يه دانش آموز روستايي؛(شيب؟بام؟)
بار ديگه در نقش پيرزن فومني كه مورد ظلم مأمور شهرداري واقع شده!
در قالب اشكاي پسر بچه مظلومي كه زمين بازيش غصب شده!
و اينبار به شكل دانش آموز بانمك اصفهاني؛
ظاهرشده و فضاي مجازي و رسانه ها رو قرق كرده!
برداشت٣:
تلويزيونو روشن مي كنم
جالبه كه مهمون يكي از برنامه هاي روتينش يكي ازهمون بچه هاس!
يه طرف بچه هايي كه يه شبه به قول خودشون معروف شدن و طرف ديگه كسایي كه دنبال گرفتن حق و تسكين اونان؛ از مصاحبه و ارتباط تلفني بچه ها با سلبريتيا و مسئولا و سلفي گرفتن تا حتي بازيگر كردنشون!
برداشت٤:
تلويزيونو خاموش مي كنم؛
وقتي رسانه توي يه برنامه؛ به من يه مبنايي رو مي ده و توي يه برنامه ديگه همون مبنا رو نقض ميكنه!
معلومه گيج مي شم!
از ذهنم مي گذره:
مگه كاركرد رسانه اطلاع رساني وآگاه سازي نيست؟
مگه حمايت ازمظلوم از اصول اصلي ما نيست؟
يهو يادم مياد:
رسانه، روشنفكر و حتي هنرمند جامعه اخلاقي نه تنها بايد آگاهي بخش باشن بلكه از اهم وظايفشون مطالبه گري حق و پيگيري اونم هست!
و ما براي همشون معيار و راهكار داريم؛ اما متاسفانه چيزي كه داره اتفاق مي افته ربطي به مشي معيارمون نداره!
و طبيعتا نتيجه مي شه:
حركت درستي كه به بدترين شكل انجام مي شه!
و حواسمون نيست؛
مخدري كه داره به اين سوژه هاي درد تزريق مي شه؛ قطع ناگهانيش نتيجه اي جز دردِ بيشتر، خماري، رهاشدگي و افسردگي نداره!
سوژه هايي كه شايد چند ماه بعد؛ يك نفر هم يادشون نيافته!
و اينه ماهيت بي رحم رسانه!
خدایی اگه:
نه بازديدي بود
نه بازخوردي
نه بازتابي
باز مي ديديم؟
بمون برمي خورد؟
بيتاب مي شديم؟
پس گيجي طبيعيه!
وقتي دنبال تسكين كمبوداي خودمونيم
و وظيفه: تسكين كمبوداي جامعه اس!
آي بُتِ لايك!
بداد گيجي ام برس!
حامد زماني
٩٥/٩/٢٠
من خجالت زده لطف توام ....
من خجالت زده از لطف توام آقاجان
نان خور سفره احسان توام آقاجان
دستی از روی کرم بر سر من گر بکشی
سفر کرب و بلایم بدهی آقاجان
پ.ن : آقا دلم عجیب گرفته برایتان ، مشهد ، حرم ، ورودی باب الجواد تان …….
چگونه کار کردن را در نظر کودکان به عنوان تشویق نشان دهیم ؟
هرگاه خلافی مرتکب میشدم، مادرم نمیگذاشت در خانه کار کنم!
خدا رحمت کند مادرم را..
یکی از راه های تربیت وی این بود که هرگاه از ما خلافی می دید، دیگر کار به ما نمی داد!
یعنی ظرف شستن و دوخت و دوز و مانند آنها را از ما سلب می کرد و از این طریق کار را پیش ما ارزشمند می ساخت.
امروزه بسیاری از ما دقیقاً کار را بالعکس می کنیم؛
یعنی وقتی بچه خلافی کرد او را به کار وامی دارند یا اگر اذیت کرد، کار او را دوبرابر می کنند.
در نتیجه، چنین بچه ای کار را تنبیه تلقی می کند، در حالیکه ما بیکاری را به عنوان تنبیه تلقی می کردیم.
آیت الله حائری شیرازی
زن ریحانه است
مقام معظم رهبری:
در روایات داریم: «المرأة ریحانه»، زن گل است. حالا شما ببینید، اگر مردی با یک گُلی با خشونت و بی اعتنایی رفتار کند و پاسِ گُل بودن او را ندارد، چه قدر ظالم و بد است؛ مثل تحمیل کردن، زیاده روی کردن، زیاده خواهی کردنِ مردها از زن ها، توقعات بی جا و زیادی.
المرأةُ رَیحانَةٌ ولَیْسَتْ بقَهرِمانةٍ قهرمان؛ یعنی همین کارپرداز امروز زندگی… این زن، کار پرداز شما نیست که همه کارهای زندگی تان را روی دوش او بگذارید و بعد هم از او مؤاخذه کنید.
نه! این یک گُلی است در دست شما… حتی اگر دانشمند یا سیاست مدار باشد، در بحث معاشرت خانوادگی، او گل است…1
1. نامه جامعه، شماره 40
مشروح گزارش شبی با حوزه
سه شنبه 23 آذرماه 1395
ساعت 16 مدرسه علمیه امام جعفر صادق علیه السلام شاهرود ، سالن اجتماعات ، شروع مراسم با مسابقات ورزشی ، دارت و طناب کشی .
مسابقه دارت :
برپایی نماز جماعت مغرب و عشاء :
مولودی سپس قرائت دعای توسل :
سخنرانی مدیریت مدرسه سرکار خانم طزرئی
اجرای نمایش ، لحظات قبل از ولادت پیامبر (صلی اللله علیه و آله و السلم ) :
تعریف خاطرات جذاب از زبان اساتید و طلبه ها :
رأس ساعت 20 طبق عهد هر سال ، پنج تکبیر؛ به نیت همراهی با رزمندگان در سوریه و فتح حلب
و صرف شام
جشن عقد در جوار شهدای گمنام
جالب بود
جشن عقد در جوار حرم شهدای گمنام به روایت تصویر
پ.ن : دو نفره عهد بستن و پنهانی زیباترست ، به قول شاعر عشق را در پستوی خانه نهان باید کرد !!! و البته شاید هم مصداق این شعر باشه که؛ آنکه اسرار حق آموختند قفل کردند و دهانش دوختند !!!!
بهرحال هرکی یه تزی داره برای شروع زندگیش! و البته منحصر به فرد ….. ایام به کام همه
دعای شهدا بدرقه راه شان ، ان شاالله
برخیز که عاشقان به شب راز کنند
شب ها
در خانه خدا را بکوب
تنها جایی ست که ساعت کاری ندارد
و
ورود برای عموم آزاد است
شبتان پر از حضور خدا