یأَیها الَّذِینَ ءَامَنُوا کتِبَ عَلَیکمُ الصِّیامُ کمَا کتِبَ عَلَی الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکمْ لَعَلَّکمْ تَتَّقُونَ

ای کسانی که ایمان آورده اید! روزه بر شما مقرر شده، همان گونه که بر کسانی که پیش از شما بودند مقرر شد؛ تا شاید شما [خودتان را] حفظ کنید.

 نکته ها و اشاره ها 

1.فرمان روزه هم چون دستور جهاد و پرداخت زکات، در سال دوم هجری و در مدینه صادر شد. «1» و مسلمانان موظف شدند که از بامداد تا شامگاه روزهای ماه مبارک رمضان از خوردن و آشامیدن و برخی کارهای دیگر پرهیز کنند.
2.همان طور که در آیه اشاره شده، روزه در امت های قبل از اسلام، مثل یهودیان و مسیحیان، بوده و در تورات و انجیل فعلی نیز به روزه اشاره شده است هر چند کمیت و کیفیت روزه گرفتن در میان امت ها متفاوت است.
تذکر: این نکته که در امت های پیش هم این دستور وجود داشته است و مخصوص شما مسلمانان نیست، یکی از شیوه های تبلیغی است و موجب می شود دستورات مشکل، آسان جلوه کنند و علاوه براین، نوعی «تسهیل اجتماعی» است که فرد خود را در انجام وظیفه در میان افراد بی شمار مشاهده می کند و این تأثیر مثبت روان شناختی بر او دارد.

آموزه ها و پیام ها 

1.روزه گرفتن ریشه در ایمان شما دارد و زمینه ساز تقوامداری شماست.
2.به پیشینه ی تاریخی روزه در ملت های گذشته توجه کنید (و به اهمیت آن پی ببرید).
3.اگر می خواهید خود نگه دار و پارسا شوید، روزه بگیرید.

سوره بقره، آیه 183

منبع: تفسیر قرآن مهر جلد دوم، صفحه 103