امام صادق عليه السلام :
اَلا اُحَدِّثُكَ بِمَكارِمِ الاَْخْلاقِ؟ الصَّفْحُ عَنِ النّاسِ وَ مُواساةُ الرَّجُلِاَخاهُ فى مالِهِ وَ ذِكْرُ اللّه ِ كَثيرا؛

آيا به شما بگويم كه مكارم اخلاق چيست؟
گذشت كردن از مردم، كمك مالى به برادر (دينى) خود و بسيار به ياد خدا بودن.1

این قد و قامت افتاده درخت طوبی است

این محاسن بخدا آبروی دین خداست

این حرم،خانه ی زهراست،نسوزانیدش
این حسینیه ی دنیاست،نسوزانیدش

شعله پشت حرم فاطمه زاده نبرید
پسر فاطمه را پای پیاده نبرید

آی مردم!بگذارید عبا بردارد
پیرمرد است،خمیده است،عصا بردارد

هم عصا نیست که او تکیه به جایی ببرد
هم عبا نیست که سر زیر عبایی ببرد

ببریدش،ببرید،از وسط مردم نه!
هر چه خواهید بیارید ولی هیزم نه!

بگذارید لبش یاد پیمبر بکند
وسط شعله کمی..مادر،مادر…بکند

از مسیری ببریدش که تماشا نشود
چشمی از این در و همسایه به او وا نشود

اصلا این مرد مگر پای دویدن دارد؟
پیرمردی که خمیده است کشیدن دارد؟

اگر آهسته نیارید تنش می افتد
بارها پشت سواره بدنش می افتد

شعله ی تازه به چشمان غمینش نزنید
آسمان است و در این کوچه زمینش نزنید

شاید این کوچه همان کوچه ی زهرا باشد
شاید آن کوچه ی باریک همین جا باشد

شاید این کوچه همان جاست که زهرا افتاد
گرچه هم دست به دیوار شد اما افتاد

این قبیله همگی بوی پیمبر دارند
در حسینیه ی خود روضه ی مادر دارند 2

1- معانى الأخبار، ص 191، ح 2

2- علی اکبر لطیفیان