مرد و زن نشسته اند دور سفره ؛
مرد قاشقش را زودتر فرو مے برد توے كاسه سوپ
و زودتر میچشد طعم غذا را و
زودتر میفهمد كه دستپخت همسرش بے نمك است

و اما زن …
چشم دوخته به او تا مُهر تاييد آشپزے اش
را از چشم هاے مردش بخواند
و مرد كه قاعده را خوب بلد است،
لبخندے ميزند و مے گويد :
“چقدر تشنه ام !”

زن بے معطلے بلند میشود و براے رساندن
ليوانے آب به آشپزخانه ميرود
سوراخ هاے نمكدان سر سفره بسته است
و به زحمت باز مے شوند ؛
و تا رسيدن آب فقط به اندازه پاشيدن نمك
توے كاسه زن فرصت هست براے مرد.

زن با ليوانے آب
و لبخندے روے صورت برميگردد
و مے نشيند …
مرد تشكر مے كند
صدايش را صاف مے كند و ميگويد :
مے دونستے كتاب هاے آشپزے رو
بايد از روے دستاے تو بنويسن؟ ️
️
و سوپ بے نمكش را مے خورد ؛ با رضايت
و زن سوپ با نمكش را مے خورد ؛ با لبخند!