چهره ی حضرت مهدی

 در دوران کودکی: سفیدرو و زیبا، پیشانی درخشان، در گونه راستش خالی، مویی از بالای سینه تا ناف به رنگ سبز - نه سیاه - روییده است… موهای سرش از هم جُدا یعنی فرق سر ایشان همچون الفی میان واو!

 در دوران غیبت: صورتی گندم گون، گردنی زیبا، قامتی نه بسیار بلند و نه چندان کوتاه، پیشانی بلند، چهار شانه، بینی کشیده، بر روی گونه راستش خالی زیبا…

هنگام ظهور: جسمی فوق العاده نیرومند، در سن پیران اما سیمای جوان(حدود چهل ساله)، رنگش سفید آمیخته به سرخی، پشتش دو خال دارد یکی به رنگ پوستش، شانه ای پهن، بلند پیشانی، بینی ایشان باریک، دارای ران های درشت، خالی بر ران راست، چشمانی سیاه و درشت همچنین گِرد و فرو رفته، اَبروانی پُرپُشت و برجسته، میان دو دندان پیشین ایشان، گشاده است و موهایی مُجَعَّد (موی پیچ و تاب دار) دارد…

منابع در درسنامه مهدویت، ج۱، درس۱۴
نامه ها و فرمایشات، اکبرنژاد، ص۳۳

 وجه إمام الزمان

 في مرحلة الطفولة: …غُلَامٍ أَبْيَضَ حَسَنِ الْوَجْهِ وَ كَشَفَ عَنْ بَطْنِهِ فَإِذَا شَعْرٌ نَابِتٌ مِنْ لَبَّتِهِ إِلَى سُرَّتِهِ أَخْضَرُ لَيْسَ بِأَسْوَدَ…
 في مرحلة الغيبة: وجه أسمر، رقبة جميلة، قامة ليست طويلة جداً و لا قصيرة، جبهة عالية، عريض المنكبين، أقنى الأنف، يوجد على وجنته اليمين خال جميل…

 أثناء الظهور: …قَال‏ الرِّضَا (عليه السّلام)… َ إِنَّ الْقَائِمَ هُوَ الَّذِي إِذَا خَرَجَ كَانَ فِي سِنِّ الشُّيُوخِ وَ مَنْظَرِ الشُّبَّانِ قَوِيّاً فِي بَدَنِه‏…
قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ (عَلِيٌّ عليه السّلام) وَ هُوَ عَلَى الْمِنْبَرِ يَخْرُجُ رَجُلٌ مِنْ وُلْدِي فِي آخِرِ الزَّمَانِ أَبْيَضُ اللَّوْنِ مُشْرَبٌ بِالْحُمْرَةِ … بِظَهْرِهِ شَامَتَانِ شَامَةٌ عَلَى لَوْنِ جِلْدِهِ‏ …
…قَال‏ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيٌّ (عليه السّلام)… هُوَ رَجُلٌ أَجْلَى الْجَبِينِ أَقْنَى الْأَنْفِ ضَخْمُ الْبَطْنِ أَزْيَلُ الْفَخِذَيْنِ بِفَخِذِهِ الْيُمْنَى شَأْمَةٌ أَفْلَجُ الثَّنَايَا
أَبِي جَعْفَرٍ الْبَاقِرِ (عليه السّلام)‏… قَالَ ذَاكَ الْمُشْرَبُ حُمْرَةً الْغَائِرُ الْعَيْنَيْنِ الْمُشْرِفُ الْحَاجِبَيْنِ الْعَرِيضُ مَا بَيْنَ الْمَنْكِبَيْنِ…
أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (عَلِيٌّ عليه السّلام) قَالَ الْمَهْدِيُّ أَقْبَلُ‏ جَعْدٌ بِخَدِّهِ خَالٌ…

 مصادر في منهج المهدوية، ج۱ الدرس۱۴
رسائل و أوامر، أكبرنجاد، ص۳۳

 Imam Mahdi’s (PBUH) visage

 During his childhood: He had a beautiful and fair complexion, a shining forehead, a mole on the right cheek, a green –not black– line of hair from the chest to the navel… the hair of his head parted from the middle…

 During the Occultation: tawny face, beautiful neck, not too tall and not too short, broad forehead, broad shoulders, thin and long nose, a beautiful mole on his right cheek…

At the time of the Reappearance: exceptional strong body, he is at the age of elders but has a youth visage (about forty-year old), fair-reddish skin, two moles on his back, one of the color of his skin, broad shoulders, broad forehead, his nose is high, he has wide thighs, a mole on his right tight, big round black hollow eyes, thick and high eyebrows, his front teeth are spaced and his hair is curly…

 References in “Mahdism Textbook”, vol. 1, lesson 14
 Nameha wa farmayeshat (Letters and orders), akbarnezhad , p.33