یک زمانی فوتبال و حضور در جام جهانی نشاندهنده شور و هیجان، ملیت و اصالت و افتخار و درخشیدن در دنیا و آوازه ی ایران و ایرانی بودن، غیرت و اصالت و تبیلغ فرهنگ غنی ایرانیان که برپایه اعتقادات و مذهب مردم این مرز و بوم که چیزی جز اسلام ناب محمدی (ص) نیست، نبود!!

ایرانی با حضورش در هرجای دنیا باید اصالت و فرهنگ خود را حفظ و تبلیغ نماید!

بازیکن تیم ملی باید آیینه تمام نمای یک مرد غیور و علوی باشد، چه از نظر ظاهر و چه برخورد!

این است که افتخار می آفریند، بازی خوب در کنار شخصیت و چهره خوب است که می در خشد و جهانی می شود!

از نسل یوز پلنگ ایرانی دفاع می کنیم و عکسش را روی پیراهن تیم ملی حک می نماییم!!!

اما از فرهنگ و اعتقادمان که اصالتش خیلی بیشتر از نسل یوزپلنگ می ارزد هیچ!!! فرهنگی که چه بسا زودتر از نسل یوزپلنگ رو به انقراض است!!! از سال ها پیش!!!

حامیان تیم ملی در جام جهانی:

ایرانی با پوشش شناخته شده است، فرهنگ ایرانی با پوشیدگی و ادب و متانت و یا علی گفتن شکل گرفته و به همه شناسانده شده .

” حسین رضا زاده “ با  نام مقدس حضرت ابوالفضل (ع) سال ها و سال ها پیروز و قهرمان دنیا بود و نام ایران را در جهان مقتدرانه و با صلابت می درخشاند و به همه نشان داد با تکیه بر مقدساتمان است که ما پهلوانیم!!!

یادمان نرود که در وسط سه رنگ پرچم مقدس کشور عزیزمان کلمه جلاله “الله” می درخشد و مزین است!!

با وضو باید پرچممان را برداریم ….

همانطور که نام الله مقدس و طاهر است…..