پاییز

چمدانش را بسته
انتهای جاده  آذر
به انتظار نشسته است
نگاهش ابری
ردّ پاهایش خیس
و کوله بارش لبریز
از اینهمه برگی
که از درختان تکانده است

پاییز هم رفت ، حساب کن

با مهربانی

دل چند نفر را به دست آوردی 

با غرور 

دل چند نفر را شکستی ؟

مهربان باش

عاشقی کن

چه جوجه هایش آخر پاییزت ؛

مهربانی باشد ، عشق و محبت …

پ.ن : یاد این شعر کودکی بخیر ؛ پاییزه و پاییزه ، برگ درخت می ریزه ، هوا شد کمی سرد ، روی زمین پر از برگ …..