امیر المؤمنین(ع) در یكى از اعیاد فطر خطبه‏ اى خوانده‏ اند و در آن مؤمنان را بشارت و مبطلان را بیم داده ‏اند:

اى مردم! این روز شما روزى است كه نیكوكاران در آن پاداش مى‏ گیرند و زیانكاران و تبهكاران در آن مایوس و ناامید مى‏ گردند و این شباهتى زیاد به روز قیامت دارد. پس با خروج از منازل و رهسپارى به سوى جایگاه نماز عید، خروجتان را از قبر و رفتنتان را به سوى پروردگار به یاد آورید، و با ایستادن در جایگاه نماز، ایستادن در برابر پروردگارتان را یاد كنید، و با بازگشت‏به سوى منازل خود، بازگشتتان به سوى منازلتان در بهشت‏ برین را متذكر شوید. اى بندگان خدا.

كمترین چیزى كه به زنان و مردان روزه‏ دار داده مى‏ شود، این است كه فرشته ای در آخرین روز ماه رمضان به آنان ندا مى‏ دهد و مى‏ گوید:

هان! بشارتتان باد، اى بندگان خدا كه گناهان گذشته‏ تان آمرزیده شد! پس به فكر آینده خویش باشید كه چگونه بقیه ایام را بگذرانید.1

1- میزان الحكمه، محمدى رى شهرى، ج 7، ص 131-132