خوشبختی از آن کسی است که در فضای شکرگزاری زندگی کند.

چه دنیا به کامش باشد و چه نباشد!

چه آن زمان که می دود و نمی رسد،

و چه آن زمان که گامی برنداشته خود را در مقصد می بیند.

چرا که خوشبختی چیزی جز آرامش نیست

و هر کس که این موهبت الهی را دارد خوشبخت است.