دلم تنگه غروبه کربلاست ...
یک شب جمعه یقین کرده ام ان شاء الله
رحمت واسعه ات دست مرا می گیرد .
انقدر خوبه آدم با زبون روزه بره كربلا بگه: حسين جان تشنمه.
مرحوم قاضي مي فرمودند:
در عالم مكاشفه ديدم رحمة الله الواسعه حسين(ع) است.
و باب رحمة الله الواسعه قمر بني هاشم ابالفضل العباسه.
همه امام هاي ما مظاهر رحمت حضرت حق هستند.
اما رحمة الله الواسعه چرا حسينه؟
به تعداد تيرهايي كه به بدن حسين(ع) اصابت كرد و محكم ايستاد.
خدا هي به حسينش فرمود حسين من ديگه هر چي تو بگي. يك روز امام حسين(علیه السلام) ايستاد صدا زد: خدایا هر چي تو بگي.
بريم كربلا؟ کربلا محل عمله.
لا اله الا الله! يا اباعبدالله ما برامون راحت نيست اين حرفها رو مي زنيم.
كربلا محل تشنگيه العطشه، كربلا محل دويدنه حسينه. جنگيدن حسينه.
امشب شب جمعست. يااباعبدالله ديگه كم آورديم از عمل، الآن دوست داشتيم با زبون روزه بيايم كربلا افطار كنيم، نمي تونيم.از اينجا به بعد كار خودته. ما با نيت تو ما رو ببر كربلا، امشب ثواب زيارت حرمت رو به ما بده. اينو كه ديگه نمي تونيم ما، به خدا نمي تونيم.
شب جمعست، شب جمعه بايد رفت #كربلا.
هر شب جمعه بگو: آخ حسين(ع) دوست داشتم امشب كربلا باشم.مردم از دست نديد
انقدر خوبه آدم با زبون روزه بره كربلا بگه: حسين تشنمه. يااباعبدالله اينها گريه ميكنن اشك چشمشون جاري ميشه تشنشون ميشه ها. گريه بندازم دوستاي تو رو يا نه؟
خب آماده شدي امشب بريم كربلا؟ قصد حرم كردي؟به خدا قسم اگر نگيري امشب ثواب زيارت كربلا رو ها ديگه خودت بي مايگي كردي.كاري نداره.
اجازه مي ديد من اول اذن دخول بخونم.من تو كربلا ايجوري اذن دخول ميخونم
أأدخل يا عباس. عباس اجازه ميدي من حرم آقا برم؟ وقتي وارد كربلا شدي اول ميري حرم عباس، كفشتو به عباس ميدي.
ميگي آي كفشدار حرم حسين! حاجاتتو اونجا به عباس ميگي. عباس باب الحوائجه.
نري كنار حرم حسين حاجت بخواي.بري كنار حرم حسين بگي آقا من احتياجي دارم.
عباس با ادب مياد ميگه مگه من مرده ام به من بگو، دلت مياد از خودت كنار امام حسين حرف بزني؟
ها ميريم امشب كربلا اما كنار نهر علقمه مي مانيم.الآنه كه حسين بياد كنار بدن عباس.
اين اولين باره عباس جلو پاي حسين(ع) بلند نميشه.
.
تير و كمان عشق را هر كه نديده گو ببين. عباس من
قد كشيده تو و پشت خميده داداش
.
عباس! من هر موقع ميومدم تو تمام قامت جلو پام بلند ميشدي.
عبـــــــــــــــاسم
استاد پناهیان