امشب هفتمین شب از ماه مبارک رمضان ، در حال تموم شدنه ، سه روز دیگه یک دهه از ماه رمضون امسال هم سپری میشه !!!

امشب و دقیقا در همین لحظه یک تصمیم بزرگ گرفتم ، البته استارت این تصمیم با خووندن مطلب بسیار زیبای یکی از وبلاگ ها در من شکل گرفت ، در مورد وقتی که دور باشه از همه عزیزان ، من نوعی رو روی دستشون بلند می کنند !

لحظاتی کوتاه فقط تصور اون لحظه رو داشتم و تصمیم گرفتم بگذرم ، ببخشم و به قول دکتر احمد حلت رها کنم ، چرا حالا که رمضان کریمه من نباشم !!

امیدوارم موفق بشم . به امید خدای خوبم ، می خوام رذایل اخلاقی  رو در وجود خودم رفع کنم ، انشاالله .

پله پله و از همین امشب شروع می کنم .

خدایا 

بیا پشت آن پنجره که وا میشود رو به سوی دلم

بیا پرده ها را کناری بزن که نورت بتابد به روی دلم