به هیچ وجه در امور معنوی و عبادی، برای بچه ها، اجبار و تندی نمی کردند و همراه با محبت زیاد این تربیت اتفاق می افتاد.
ریحانه را با محبت و نوازش برای نماز بیدار میکردند
اگر کاهلی در انجام واجبات از بچه ها میدیدند، غیر مستقیم اقدام میکردند.
مثلا بچه ها را بیرون میبردند و در بین صحبتهایشان، اشاره ای میکردند. یا اگر در تلویزیون سخنرانی بود، صدایشان می کرد که بیایند و بعد بحث در مورد آن مسئله راه می انداخت و از بچه ها نظر میخواست
یا به پسرها میگفتند بیایید سرکلاس من در دانشگاه بنشینیند و بچه ها خیلی دوست داشتند و استقبال می کردند.
هیچ وقت مستقیم یا حتی هیچ وقت جلوی من به بچه ها تذکر ندادند. شخصیت بچه ها را حفظ میکردند.

 طوبی ، به نقل از مصاحبه کانال با همسر شهید ، خواهران مدافع حرم