عملیات آفندی مطلع الفجر (شیاکوه) – 20 آذر 1360

اولویت و اهمیت فوق العاده و حیاتی عقب راندن عراق از منطقه جنوبی نبرد، فرماندهان نظامی ایران را وادار ساخته بود تا تلاش اصلی خود را در این منطقه متمرکز کند و حتی رهبران سیاسی جمهوری اسلامی ایران نیز امکانات عمومی را به سوی منطقه عملیاتی جنوب گسیل داشته بودند و در این صورتی بود که عملیات هایی در دیگر مناطق (غرب و شمال غرب) با حداقل امکانات اداره و انجام می شد و تقریباً در هیچ رده ای در منطقه ی غرب و شمالغرب، نبروی احتیاط وجود نداشت. یگان هی عراق در پیشوری اولیه خود در جبهه های غرب ایران ارتفاعات سرکوب منطقه را اشغال کردند و مواضع پدافندی را متکی به این ارتفاعات سازمان داده و با اشغال نقاط سرکوب و دیده بانی مناسب، هرگونه حرکات خودی را در مسافات درو زیر نظر داشتند و با طولانی شدن جنگ مواضع پدافندی خود را نیز با میادین مین متراکم ، مستحکم نموده و نفوذ به آن را بسیار مشکل ساختند، بطوریکه اکثر حملات با ناکامی مواجه شده و نگهداری هدف های کوچک با پاتک های مکرر عراق روبرو می گشت و بسیار سخت می نمود.
پشتیبانی از عملیات های منطقه جنوب ایجاب می کرد سکون و آرامشی که به نفع نیروهای خودی نبود در منطقه غرب برهم زده شود ، لذا در راستای تبدیل نیروی زمینی ارتش ایران و به منظور تقلیل فشار دشمن، از اوایل مهرماه تلاش جهت یافتن منطقه ای برای انجام عملیات آغاز گردید. برای اجرای عملیات تیپ58 ذوالفقار طرح ذوالفقار 1 را تهیه و منتشر نمود و برای اولین بار در منطقه غرب، هدف در عمق 10کیلومتری پشت دشمن انتخاب گردید و سرانجام در 20آذرماه 1360 عملیات مطلع الفجر در مناطق چرمیان و شیاکوه ، تنگ قاسم آباد و دشت گیلانغرب (منطقه عمومی گیلان غرب) با فرماندهی و هدایت قرارگاه مقدم نیروی زمینی ارتش ایران با رمز یامهدی ادرکنی آغاز شد و به مدت 27روز ادامه یافت. خلبانان هوانیروز با بکارگیری 20فروند بالگرد و 575ساعت پرواز توانستند 599نفر مجروح را تخلیه و 1467 نفر را هلی برن و 40تن بار و مهمات را جابجا نمایند.
نتیجه:

ارتفاعات شیاکوه توسط نیروهای ایرانی آزادشد و علیرغم استقامت و تلاش یگان های تیپ58 ذوالفقار و گردان 191 پیاده شیراز به علت اتش انبوه شدید دشمن، پاتک های مکرر و سخت بودن پشتیبانی از یگان ها ، سرانجام مواضع قبل از حمله تثبیت گردید. بیش از 1700نفر از نفرات دشمن کشته و زخمی شده و 140 نفر اسیر به عقب جبهه منتقل گردید. تیپ های 2 و36 و 412 و 425 و 503 پیاده و تیپ 32 نیروی مخصوص دشمن همراه با گردان 4 تانک و گروهان های کماندویی خسارات سنگین و قابل ملاحظه ای را متحمل شدند. شهید عبدالحمید انشایی از افسران شجاع ارتش در این منطقه به شهادت رسید و این جمله از او به یادگار مانده است : «به امام بگویید شیاکوه لرزید اما انشایی نلرزید»