برای خوب بودن سه رویکرد وجود دارد
1)مراقب باشیم هلاک نشیم
2)دنبال حفظ دارایی ها باشیم
3) دغدغه رشد داشته باشیم

اگر کسی وارد ماه مبارک رمضان شد با رویکرد نجات از عذاب و با رویکرد فرار از خطر و ضرر
بدون اینکه تغییری در زندگیش ایجاد کنه جشن میگیره
میگه من بخوابم در ماه رمضان عبادته
میگیرم میخوابم
یک آیه قرآن یک ختم قرآنه
یک آیه هم قرآن میخونیم، نمی میریم که
دیگه ان شاءالله شب قدر هم میریم مسجد آخه هزار ماهه
شما مگه چقدر میتونید ثواب جمع کنید در این ماه
خب بالاخره هلاک نخواهیم شد
شب آخر هم که همه رو میبخشن ما هم جزء همه
این جلسه دعا هم شرکت نمیکنه حالا جلسه دعا یا خودش دعا بخونه بحث جلسه نیست
میگه جهنم که نمیبرن حرام نیست که پس شرکت نمیکنیم
اونکه رویکرد حفظ وضع موجود داره
آدم حداقلی در ماه مبارک رمضان اینجوریه
تغییری ماه رمضان در خودش میده
منتها این تغییر باز یک تغییر حداقلیه
میگه من که یک دور قرآن رو ختم میکنم وظیفمه
جلسات دعا هم شرکت میکنم
بالاخره باید زندگیم فرق کنه با غیر ماه رمضان و من میخوام جزء خوبان این ماه مبارک باشم
خب تغییراتی در برنامش دیده میشه ولی آرامشش حفظ شده، این تغییرات حداکثری نیست
اما اونکه رویکرد رشد داره
وجهه همتش برای رسیدن به عالی ترین مراتبه
میخواد از وضع الانش فرار کنه
از باقی موندن در یک وضعیت متنفره
میخواد وضعش رو بهتر کنه حالا وضع موجودش هر چی میخواد باشه
خب این میگه
یک ایه ثواب ختم داره
دعا هم که افضل از قرآنه این رو هم در نظر میگیره
این سی روز روبه خودش ریاضت میده
ببینید ریاضت در عبادت زیاد خوب نیست
ادم رو زده میکنه
مگر کسی که خیلی انگیزه داره
و انگیزه درستی داره
دیگه اون زده نمیشه
منتها همه انقدر انگیزه ندارن برای رشد!
دین کدومیک رو می پسنده؟
ماه رمضان برای انها که دنبال بهره بردن زیادن
هست چون خیلی ثواب داره.
از بدترین ظلمها به دین اینکه آمده از هلاکت نجات بده
خوب معلومه ولی کارکرد و طراحی دین برای درجات بالاست
دلیل رایج بی دینی اینکه اکثرا نمیخوان به اوج برسن
والله راست میگه دین به دردش نمیخوره
میشه با تریلی بری سر کوچه ماست بخری
مثل اینکه میگن نماز خونها کمتر جنایت میکنن
بابا این باید نماز بخونه امام زمانش بیاد
ما آدمها چقدر زود راضی میشیم.
چرا آخه؟

استاد پناهیان