ما در مكه باشيم يا نباشيم دل و روحمان با ابراهيم و در مكه است.

دروازه هاى مدينةالرسول را به روى ما ببندند يا بگشايند، رشته محبتمان با پيامبر (ص) هرگز پاره و سست نمى شود.

به سوى كعبه نماز مى گزاريم و به سوى كعبه مى ميريم و خدا را سپاس مى گزاريم كه در ميثاقمان باخداى كعبه پايدار مانده ايم و پايه هاى برائت از مشركين را با خون هزاران هزار شهيد از عزيزانمان بنيان نهاده ايم.
و  منتظر  هم نمانده ايم  كه حاكمان بى شخصيت  بعض كشورهاى اسلامى و غير اسلامى از حركت ما پشتيبانى كنند. ما مظلومين هميشه تاريخ، محرومان و پابرهنگانيم.
ما غير از خدا كسى را نداريم و اگر هزار بار قطعه قطعه شويم، دست از مبارزه با ظالم بر نمى داريم.1

1- صحیفه نور،جلد 20،صفحه 232