شما برای چه به مسجد می‌روید؟
برای اینکه مسابقه را ببرید.

برای چه حزب اللهی می‌شوید؟
برای چه جهاد فی‌سبیل الله می‌کنی؟
برای چه درس می‌خوانی؟

متاسفانه این ذهنیت «مسابقه» از دین ما گرفته شده است.

سخت هم بود که این گرفته شود، ولی این زحمت کشیده شده است.
متأسفانه در آموزش و پرورش، یک دین انفعالی به جوان‌ها یاد داده می‌شود.
بنده خواستم که دوستان کلّ درس‌های آموزش و پرورش را مرور کنند که ببینم این تقسیم سه‌گانه قرآنی سوره واقعه به جوان‌های ما معرفی می‌شود؟
نه فقط این تقسیم سه‌گانه، بلکه ذهنیت مسابقه در دینداری به جوان‌های ما داده می‌شود ؟

رعایت قوانین راهنمایی رانندگی ، نیاز به ذهنیت مسابقه ندارد؛ شما خطا نکن، جریمه نمی‌شوی !
مدتی خطا نکن ، جریمه نشوی، احتمالاً گفته‌اند به رانندگانی که خطا در پرونده‌شان ندارد، تشویقی‌هایی هم می‌دهند.
ولی مسابقه نیست.
شما در خیابان راه می‌روید ، مسابقه نیست ، فقط باید مقررات را رعایت کنید.
ولی دین این‌گونه نیست؛ دین مسابقه است.
دین مؤمنین را با هم مقایسه می‌کند

امام صادق(ع) می‌فرماید: خدا مؤمنین را به مسابقه دعوت کرده است، مانند اسبان مسابقه در میدان مسابقه(کافی/2/40)

pan style="color: #0000ff; font-size: medium;">یک  زن و  شوهر که با هم  زندگی می‌کنند، در واقع در خانه دارند با هم مسابقه می‌دهند که چه کسی می‌بَرد؟
چه کسی  پیش خدا عزیزتر می‌شود؟
چه کسی بیشتر می‌بخشد؟
چه کسی بیشتر کوتاه می‌آید؟
چه کسی بیشتر  رضایت دیگری را فراهم می‌کند؟
مسابقه را ببَر!
نگو من مقررات را رعایت کردم!
این‌طوری دین را معرفی نکنید

خواهش می‌کنم این مسابقه را جدی بگیرید!

دیده‌اید که ورزشکاران گاهی اوقات می‌گویند : «رقبای خیلی تنومندی گیرمان افتاده بود و نتوانستیم ببَریم!»
اتفاقاً یکی از خصوصیت‌های مسابقه ، رقبا هستند.
خواهش می‌کنم این مسابقه را جدی بگیرید !
اگر در یک مسابقه ، رقبای شما قوی باشند ، خُب برایت متاسفم !
چون در این مسابقه می‌بازی!
چون انتظاری که در مسابقه از شما هست این است که رقبای خودت را ببری
و همۀ مؤمنین، رقبای تو هستند و باید بهتر از همۀ آنها باشی !
ببینید این موضوع چقدر جدّی است !
حالا یک روایت از امام صادق(ع) بخوانم که در کتاب کافی شریف آمده است.
بنده بار دیگر رفتم سند این روایت را دیدم که ببینم سند روایت چگونه است؟ که اگر بخواهم این روایت را محکم بخوانم ، می‌شود یا نه؟ دیدم که می‌شود محکم خواند

راوی می‌گوید: کسی به نام «عِیسَى بْن عَبْدِاللَّه» آمد پیش امام صادق(ع) نشست. حضرت احترام کرد و او را پیش خود بُرد و نشست. بعد فرمود:
« کرامتی ندارد و از ما نیست ، کسی که در یک شهری زندگی کند که 100,000 نفر یا بیشتر در آن شهر باشند و یک نفر باتقواتر از او باشد. او دیگر به دردِ ما نمی‌خورَد!»(کافی/2/78)

خُب بقیۀ کسانی که آد‌م‌های خوبی هستند، چه؟ گفتیم که مسابقه است!
مثل اینکه شما قصۀ مسابقه را متوجه نمی‌شوی!
چرا او توانست باورع‌تر از تو باشد ؟

ما را به مسابقه دعوت کرده‌اند، نه به دینداری حداقلی!
خداوند می‌فرماید: «إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُمْ»(حجرات/13) کسی گرامی‌تر است که باتقواتر باشد.
باتقواتر یعنی اینکه شما را با بغل‌دستی خودت مقایسه می‌کنند.
می‌گویند: ایشان امتیازش بیشتر از شماست.«أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً»(هود/7)
این معنا 4بار به تعابیر مختلف در قرآن کریم آمده است
هدف خلقت مسابقه است
می‌فرماید: «الَّذی خَلَقَ الْمَوْتَ وَ الْحَیاةَ لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً»(ملک/2)
امتحان می‌خواهند بگیرند
شما دیده‌اید که مؤمنین خیلی وقت‌ها در مجالس ندبه یا مجالس دعا و استغفار، چقدر گریه می‌کنند؟
حتماً خودتان هم این تجربه‌های خوب معنوی را چشیده‌اید.
من می‌خواهم برای غریبه‌ها بگویم که می‌دانید چرا اینها گریه می‌کنند؟
وقتی در جمع کثیری از مؤمنین بناست که فقط یک نفر برنده باشد،
و بقیه هم دل‌شان می‌خواهد ببَرند
ولی کوتاهی‌ها و قصور و تقصیرات خودشان را می‌بینند،
خُب دل‌شان می‌گیرد
و اشک‌شان جاری می‌شود .

1- استاد پناهیان ، بیت رهبری .