سالیانی ست که با روضه تو مأنوسم ز ادب دست محبین تو را می بوسم نکند روزی چشمان مرا قطع کنی من اگر گریه برایت نکنم می پوسم شب جمعه است…هوایت نکنم می میرم
یادی از صحن و سرایت نکنم می میرم

شعرهایم همگی درد فراق است… ببخش
صحبت از کرب و بلایت نکنم می میرم