کسی که یک نگاه و یک خدا دارد، همه موجودات عالم خودشان را در خدمت او قرار می‌دهند.

 اگر یوسف(ع) در چاه می‌افتد، اگر در زندان می‌افتد و آرامشش بهم نمی‌ریزد، به‌خاطر این است که می‌داند خدایی که در درون چاه خداست، در زندان هم هست، در کاخ و قصر عزیز مصر هم هست! این نگاه توحیدی محض است.

کسی که به عالم از این منظر نگاه می‌کند و همه قدرت‌ها و سیطره‌ها را به دست او و به اراده او می‌بیند، شرح صدری که این شخص پیدا می‌کند و تحملی که نسبت به مشکلات پیدا می‌کند، غیر از کسی است که ارباب متفرق دارد.