کظم غیظ و عفو و بخشش
الَّذِینَ ینفِقُونَ فِی السَّرَّآءِ وَ الضَّرَّآءِ وَ الْکظِمِینَ الْغَیظَ وَ الْعَافِینَ عَنِ النَّاسِ وَ اللَّهُ یحِبُّ الْمُحْسِنِینَ
(همان) کسانی که در راحتی و سختی (و خوشحالی و ناراحتی اموال خود را در راه خدا) مصرف می کنند، و خشم شدید (خود) را فرو می برند؛ و از مردم در می گذرند؛ و خدا نیکوکاران را دوست دارد.
نکته ها و اشاره ها
1.پارسایان خشم خود را کنترل می کنند و در عصبانیت کاری نمی کنند. آری، حالت خشم شدید از حالات خطرناک انسان است که اگر مهار نشود ممکن است کنترل اعصاب از دست برود و به جنون و دیوانگی منتهی شود و باعث انجام جنایات و تصمیمات خطرناک شود که یک عمر پشیمانی به دنبال دارد.
2.از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله حکایت شده که آن کس که خشم خود را فرو ببرد، با این که قدرت بر اقدام دارد، خدا دل او را از آرامش و ایمان پر می کند.
3.نکته ی جالب این است که در این آیه بخشودن همه ی مردم مطرح است نه فقط مؤمنان؛ البته مقصود بخشایش کسانی است که شایسته ی آن اند، نه دشمنان خون آشامی که عفو آنها باعث جرأت و جسارت بیشترشان می گردد.
آموزه ها و پیام ها
3.اگر می خواهید محبوب خدا شوید بر خشم و بخل خود مسلط شوید و با گذشت و بخشش با مردم برخورد کنید.
سوره آل عمران، آیه 134
منبع: تفسیر قرآن مهرریال جلد سوم، صفحه 263