به هست و نيست مرنجان ضمير و خوش مى‌باش
كه نيستى است سرانجام هر كمال كه هست 

اشاره به آيات 26 و 27 سورۀ الرحمن دارد:
 «كُلُّ مَنْ عَلَيْهٰا فٰانٍ* وَ يَبْقىٰ وَجْهُ رَبِّكَ ذُو الْجَلٰالِ وَ الْإِكْرٰامِ»
هر كه بر زمين است سپرى شونده است* و آنچه پايدار مى‌ماند ذات ذوالجلال‌والاكرام است.

و اشاره به آيۀ 88 سورۀ قصص دارد:
«كُلُّ شَيْ‌ءٍ هٰالِكٌ إِلّٰا وَجْهَهُ»
همه چيز هلاك و زوال پذيرد مگر وجه او.