کاش می شد که شبی
در حرمت سر می شد

”شب جمعه” اگرم بود
چه بهتر می شد 

و همان شب دل ما در حرم کرببلا

فرش راه قدم
حضرت مادر می شد

حسین جان

عبد ماتم زده ات باز هوایی شده است

ذکر شیرین لبش نوحه سرایی شده است

بی سبب نیست اگر گوشه چشمش شده خیس

شب جمعه ست دلش کرب و بلایی شده است