در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کانجا

    سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت

          از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود

                 زنهار زین بیابان وین راه بی نهایت

تابلوی شام غریبان استاد محمود فرشچیان