یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ کو نو ا  مَعَ الصَّادِقِینَ

ای کسانی که ایمان آورده اید! از خدا پروا کنید و با راستگویان باشید.1

کسی که خبرش مطابق با واقع و خارج باشد«صادق» می گویند. و لیکن از آنجایی که به طور استعاره و مجاز اعتقاد و عزم و اراده را هم قول نامیده اند در نتیجه صدق را در آنها نیز استعمال کرده، انسانی را هم که عملش مطابق با اعتقادش باشد و یا کاری که می کند با اراده و تصمیمش مطابق باشد، و شوخی نباشد، صادق نامیده اند.
آیه شریفه به مؤمنین دستور می دهد که تقوا پیشه نمایند. و صادقین را در گفتار و کردارشان پیروی کنند،
در روایات شیعه و سنی آمده است که مقصود از «الصَّادِقِینَ»، محمّد صلی الله علیه و آله و آل محمّد علیهم السلام می باشند.

آیه 177 سورۀ بقره، اهل ایمان، انفاق، نماز، وفای به عهد و صبر در برابر مشکلات را صادق می شمارد و آیه 15 سوره حجر و 8 سوره حشر، مهاجرانِ رنج کشیده و جان برکف را «صادق» شمرده است.
دوستی، همنشینی و همراهی با راستگویان، یکی از عوامل تربیت و جلوگیری انسان از انحراف است.
از رهبران الهی جدا نشویم.
تکامل جامعه در سایۀ ایمان، تقوا و اطاعت از رهبر معصوم است.
در هر زمان باید معصومی باشد که مسلمانان با او همراه باشند.2

1 . سوره توبه، آیه 119

2 . تفسیر نور، ج 3، ص518، ترجمه تفسير الميزان، ج‏9، ص